Miejscowości Beskidu Sądeckiego
Krynica - Zdrój - (do 31 grudnia 2001 roku Krynica, pot. Krynica Górska) - miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krynica-Zdrój. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa nowosądeckiego. Krynicę zwaną "Perłą uzdrowisk" otaczają zalesione wzgórza Parkowej Góry, Krzyżowej i Jasiennika. Sąsiaduje ona z czteroma gminami: od północy z gminą Grybów, od wchodu z gminą Uście Gorlickie, od zachodu z gminą Łabowa, a od południowego zachodu z miastem i gminą Muszyna. Gmina znajduje się w polsko-słowackiej strefie przygranicznej, jej południową granicę, na długości około 18km, stanowi granica państwa ze Słowacją.
Opis miejscowości Krynica-Zdrój
Krynica istnieje od 1547 roku, kiedy to Danek z Miastka założył osadę, która obecnie obejmuje Tylicz. Wieś przez początkowy okres należała do Kresu Muszyńskiego, który należał do biskupów krakowskich. Prawdziwy rozkwit Krynicy nastąpił w XIX wieku. Na jego początku, dokładnie w 1911 roku do Krynicy dotarła linia kolejowa. Dzięki temu dostępność dla kuracjuszy znacznie się poprawiła a Krynica stała się miastem.Informacje o miejscowości Krynica Zdrój
Pijalnia Główna - zlokalizowana jest w centrum miejscowości, przy Bulwarach Dietla, które powszechnie zwane "Krynickim deptakiem". Została ona oddana do użytku w roku 1971. Budynek Pijalni Głównej to konstrukcja metalowa, z całkowicie przeszkolonymi ścianami. Wewnątrz Pijalni można podziwiać bogatą oranżerię oraz skosztować wód mineralnych: Jan, Słotwinka, Tadeusz, Zdrój Główny, Zuber.>>> | Stary Dom Zdrojowy - okazały budynek wzniesiony w stylu neorenesansowym zbudowany na podobieństwo pałacu. Zlokalizowany jest w Krynicy-Zdrój, przy Alei Leona Nowotarskiego 2. Jego umiejscowienie przy "Deptaku Krynickim" sprawia że nie sposób go pominąć. Naprzeciwko Starego Domu Zdrojowego znajduje się Muszla Koncertowa oraz Pijalnia Główna. Za budynkiem, na jegop tyłach znajduje się "Bulwar Dietla" nad potokiem Kryniczanka.>>> |
Pijalnia Słotwinka - została wybudowana w 1806 roku i jest najstarszym obiektem na terenie miejscowości Krynica-Zdrój. Drewniana konstrukcja budowli początkowo znajdowała sie w miejscu, które obecnie zajmuje Pijalnia Główna na krynickim deptaku. W drugiej połowie XIX wieku pijalnię przeniesiono do pobliskiego Parku Słotwińskiego.>>> | Park Zdrojowy na Górze Parkowej, której szczyt wznosi się na wysokość 741 m.n.p.m. ma 6-hektarową powierzchnię. Park, znajdujący się w centrum miasta spełnia doskonałą rolę jako teren spacerowy. Od jego założenia w 1810 zachowały się układy ścieżek z licznymi altankami, trzy stawy, ścieżka zdrowia, dwa szlaki turystyczne i tor saneczkowy. >>> |
Cerkiew p.w. Opieki Najświętrzej Marii Panny - jest to cerkiew znajdująca się ma terenie gminy Krynica w miejscowości Krynica-Zdrój w dzielnicy Słotwiny na Szlaku Cerkwi Łemkowskich w Beskidzie Sądeckim. Obecnie jest to kościół parafialny rzymskokatolicki p.w. Serca Jezusowego należący do diecezji Tarnowskiej. Cerkiew została wybudowana w latach 1887 - 1888. Miejsce jej ulokowania nawiązuje do poprzedniej budowli - cerkwi z 1786 roku, która została spalona i zniszczona. >>> | Cerkiew grekokatolicka p.w. św. Piotra i Pawła - jest to cerkiew znajdująca się ma terenie gminy Krynica w miejscowości Krynica-Zdrój na Szlaku Cerkwi Łemkowskich w Beskidzie Sądeckim. Obecnie jest to również kościół parafialny rzymskokatolicki p.w. Objawienia Pańskiego należący do diecezji Tarnowskiej. Cerkiew została wybudowana w latach 1872 - 1879. Cerkiew ta uważana jest za jest największą Cerkwię murowaną na całej Łemkowszczyźnie. >>> |
Cerkiew p.w. św. Równego Apostołom Księcia Włodzimierza jest to cerkiew znajdująca się ma terenie gminy Krynica w miejscowości Krynica-Zdrój na Szlaku Cerkwi Łemkowskich w Beskidzie Sądeckim. Obecnie jest to nadal cerkiew prawosławna. Cerkiew została wybudowana w latach 1983 - 1996. Cerkiew ta jest jedyną cerkwią, która została wybudowana po okresie II wojny światowej na terenie Sądecczyzny. >>> | Kościół Wniebowzięcia NMP - zbudowany i oddany do użytku w 1892 roku. Zaprojektowany został przez Jana Zawijskigo. Po zleceniu przebudowy w latach 1932 - 1935 świątynia posiada obecnie trzy nawy oraz transpet, będący nawą poprzeczną. Jest ona również pozostałością kościoła sprzed rozbudowy. Starania rozpocząte w 1932 dotyczące rozbudowy powierzono architektowi Franciszkowi Mączyńskiemu.>>> |
Willa Romanówka - Muzeum Nikifora - powstała w połowie XIX wieku. Początkowo miał to być pensjonat wypoczynkowy i pełniła tą funkcję do lat 70 XX wieku. W 1994 roku otwarto w jej wnętrzach Muzeum Nikifora - Galerię Sztuki "Romanówka". Jest to Oddział Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Budynek, do 1990 roku mieścił się przy ulicy Piłsudskiego. Od lat siedemdziesiątych zdewastowany i niedostępny dla osób postronnych. Później został rozebrany, poddany konserwacji i zmontowany na nowo na obecnym miejscu. Obecnie, jest to obiekt zabytkowy. >>> | Obiekty uzdrowiskowe - pochodzą z 2 połowy XIX wieku. Obejmuje ona liczne okazałe drewniane wille, które były wzorowane na architekturze uzdrowisk alpejskich. Są to również pensjonaty oraz sanatoria również z 1 połowy XX wieku. Nawiązują one najczęściej do stylu szwajcarskiego, jednak częściowo zachowując cechy budownictwa regionalnego. Cechą charakterystyczną tych budowli jest obszerny ganek, który został oparty na słupach oraz balkony, posiadające ozdobne balustrady. >>> |