Stary Sącz - Dom na Dołkach

Opis Dom na Dołkach w Starym Sączu

Z nazwą Dom na Dołkach związane są dwie historie jego nadania. Główni urbaniści w tym Wiktor Bazelich, który zajmował się badaniem dziejów miasta stwierdzili, iż nazwa wywodzi się od miejsca, które jest najniżej położone na rynku, pod jego poziomem. Inna wersja, bardziej znana, opowiada o tym, że w miejscu Domu na Dołkach mieszkał i właścicielem był grabarz i kuśnierz. W swojej pracy wyprawiał on skóry, a beczki które do tego potrzebował zakopywał w ziemi. Stąd dołki które wykopywał posłużył do nazwania budowli.

Sam budynek posiada sklepienie, które jest inne w każdej sali, stanowiącymi sklepienia kolebkowe. Sień, będąca elementem wejściowym posiada świetnie zachowaną, oryginalną posadzkę. Wykonano ją w XVII wieku z otoczaków pochodzących z pobliskiego Dunajca. Zdarza się, że kamienie te stają się wilgotne gdy ma nadejść deszcz. Sień jest elementem dwutraktowego wnętrza. Jest ona przejezdna a po prawej i lewej jej stronie znajdują się pomieszczenia. Cały budynek jest pokryty gontem, a konstrukcja dachu jest łamana, co sprawia że budynek ten dość wyraźnie odcina się od pozostałych na rynku.

Początek wykorzystania Domu na Dołkach na potrzeby muzealnictwa było jego przekazanie przez Józefa Paszkiewicza, starosądeckiego szewca swych pamiątek. Zbiór współzałożyciela Towarzystwa Miłośników Starego Sącza zawierał pamiątki po historii miasta, przedmioty należące do cechów rzemieślniczych oraz przedmioty będące własnością Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Początkowo zbiory zajmowały 2 sale, dopiero po remoncie w 1976 pozyskano kolejne 3 sale na rzecz muzeum. Budynek uzyskał również dwie dobudówki wzniesione na przełomie lat 80-tych i 90-tych XX wieku. Począwszy od 1999 roku w muzeum znajdują się również pamiątki z wizyt Jana Pawła II a w 2004 r. urządzono Izbę Pamięci ks. Józefa Tischnera, z czasem przekształconą w Muzeum Księdza Józefa Tischnera.