Szlak Architektury Drewnianej

Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Miliku

Cerkiew św. Kosmy i Damiana w Miliku - jest to cerkiew wzniesiona w roku 1813, na miejscu poprzedniej budowli, która została zniszczona w powodzi, a istniała już od XVI wieku. Niektóre elementy starej konstrukcji mieszkańcy uratowali, głównie wyposażenie budowli. Została ona również odremontowana w 1926 roku i służy jako kościół rzymskokatolicki od czasów wysiedlenia ludności ukraińskiej w czasie Akcji Wisła.
Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana jest budowlą wzniesioną w stylu północno-zachodnich cerkwi łemkowskich. Jest konstrukcją zrębową trójdzielną ze ścianami pokrytymi gontem. Na budowlą wznosi się izbicowa wieża, która jest usytuowana nad przedsionkiem. Zwieńcza ją hełm baniasty z pozorną latarnią z kutym krzyżem. Prezbiterium pokryte jest dachem namiotowym a w dolnych jego partiach dach jest łamany uskokowo. Nawę pokryto dachem kalenicowym, zwieńczonym jak i w pozostałych częściach baniastymi wieżyczkami z pozornymi latarniami. W świątyni wyraźnie rzuca się w oczy wyodrębniona zakrystia oraz dwie boczne kaplice, które są do siebie symetryczne.

Wnętrze Cerkiewi św. św. Kosmy i Damiana w Miliku

Wnętrze budowli pokryte jest polichromią ornamentalną, która została wykonana w 1930 roku. Centralną część stanowi ikonostas pochodzący z poprzedniej cerkwi. Został on wykonany w 1806 roku, być może z wykorzystaniem elementów jeszcze wcześniejszego. Ponadto w bocznych kaplicach znajduje się osiemnastowieczna ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz Chrystusa Ukrzyżowanego. Starsza ikona zlokalizowana jest w nawie bocznej. Przedstawia ona Opłakiwanie Chrystusa z 1700 roku. Na ścianach znajdują się również ciekawe ikony: Pieta z XVIII wieku oraz Trójca Święta z końca XVIII w .

Milik 31, Muszyna 33-370
GPS: 49°21'30.1"N 20°51'19.2"E