Loading...
BESKID SĄDECKI - Szlak spacerowy Las Lipowy Obrożyska

Szlaki spacerowe Beskidu Sądeckiego

Szlak spacerowy Las Lipowy Obrożyska

Szlak spacerowy Las Lipowy Obrożyska - szlak wiedzie przez rezerwat przyrody, zlokalizowany ok. 2 km na zachód od stacji kolejowej w Muszynie. Jest to rezerwat chroniony jedyny w Karpatach las lipowy, który porasta Mikową Górę ( 638 m n.p.m.) nad prawym brzegiem Popradu. Utworzony został w 1919 roku. Obecnie rezerwat liczy 100 ha powierzchni. Tworzony jest przez lipę drobnolistną, graba, jodłę, buka, świerka, jawora i modrzewia. W podszyciu króluje grab i leszczyna, a w runie zwracają uwagę rośliny kwitnące na wiosnę i wczesnym latem - żywce, marzanka wonna, miodunka ćma, zawilce, wawrzynek wilcze łyko, gwiazdnica wielkokwiatowa, pierwiosnek i inne.

Pobierz Trasę GPSplik .gpx trasy Szlak spacerowy Las Lipowy Obrożyska

Szlak spacerowy Las Lipowy Obrożyska

Opis szlaku

Żeby dostać się do początku szlaku w rezerwacie musimy dotrzeć do parkingu przy DW "Marathon Hotel & Spa", około 1,5 km od centrum Muszyny. Zaraz za parkingiem docieramy do początku ścieżki przyrodniczej, która jest wyposażona w całości w tablice, na których umieszczone są informacje o każdym charakterystycznym odcinku rezerwatu. Poza opisem ich funkcji biologicznych przedstawione są ciekawe okazy drzew, które będziemy musieli odszukać na danym odcinku. Poza drzewami opisano także w niektórych miejscach stanowiska płazów, które są również chronione w tym obszarze. Od ulicy Lipowej znajduje się również tablica wprowadzająca do rezerwatu, wraz z ogólnym jego opisem.

OBOWIĄZUJE poruszanie się wyłącznie po wyznaczonym szlaku.
CISZA sprzyja pełnemu wykorzystaniu pobytu w unikalnym lesie lipowym i gwarantuje liczne spotkania ze zwierzętami.

Mapa ścieżki przyrodniczej Las Lipowy Obrożyska fot. euroregion-tatry.pl

Przystanek nr 1 - las liściasty - grąd wschodniopolski

Pierwszy przystanek na ścieżce spacerowej poświęcony jest grądowi wschodnio-polskiemu, składającemu się głównie z lipy drobnolistnej. Jej harmonijne ułożenie sprawia że odcinek ten uważany jest za najpiękniejszy na całej trasie. Wiek drzew oscyluje wokół 200 lat. Domieszka graba, jodły i jawora. Ścieżka schodzi w dół wijąc się wśród lasu. Częstym widokiem na tym odcinku są sarny, które pasą się pomiędzy drzewami oraz śpiewające ptaki. Na stoku widzimy również leżące martwe drzewa różnego wieku, które powoli zamieniają się w podłoże leśne. Drzewa te przechodzą różne fazy rozkładu i nie są usuwane z obszaru rezerwatu. Schodzimy coraz bardzie w dół ścieżką po lewej stronie możemy podziwiać błotniste kąpielisko dzików. Korzystają z niego również inne leśne zwierzęta a prowadzą do niego szlaki przez nie wydeptane. Na wiosnę kwitnie tutaj wawrzynek wilczełyko - roślina chroniona na tym obszarze. Dotarcie do przystanku 2 zajmuje około 20 minut.

Lipa drobnolistna Lipa pokrój Lipa liść

Przystanek nr 2 - las olszynowy - olszyna karpacka

Zeszliśmy na samo dno parowu śródleśnego, przez który płynie potok. Zmiana gatunkowa drzew jest tutaj wyraźnie widoczna: drzewostan lipowy - drzewostan olszyny karpackiej. Schodząc nieco w dół różnica ta jest jeszcze bardziej widoczna, z przewaga olszyny. Miejsce to jest szczególnie lubiane przez salamandry plamiste, które podczas wiosennej lub jesiennej wycieczki można spotkać dość dużą ilość. Spowodowane jest to wędrówką tych płazów na rozlewisko strumienia, gdzie wiosną odbywają się narodziny larw salamandry a jesienią ich gody. Na stromych ścianach parowu żyją również borsuki. Dalszy spacer w dół strumienia daje szansę na obserwację erozyjnej działalności wodnej. Po dotarciu do przystanku 2 i dalszej wędrówce do kolejnego należy wrócić wstecz tą samą trasą aż do rozwidlenia ścieżki przy tabliczce i drewnianej zaporze i dalej do następnego przystanku. Czas potrzebny na na dotarcie do przystanku 3 wynosi około 20 minut.

Olsza czarna Młode kotki i liście Olsza czarna

Przystanek nr 3 - las liściasty - grąd wschodniopolski - jodła

Docieramy do tablicy i zauważamy od razu piękne jodły, które są pozostałością po prastarej puszczy karpackiej. Jodła to bardzo ciekawe drzewo, jednakże bardzo wymagajace. Obecnie ustępuje ona drzewom bukowym. Jodły w rezerwacie Obrożyska śa pewnie ostatnimi elementami drzewostanu dojrzałego na terenie Beskidu Sądeckiego, tak zwanego starodrzewia. Cały czas w lesie zachodzą cykliczne zmiany, a stare drzewa ustępują miejsca nowym drzewom, które są złożone z innych gatunków. Ten naturalny cykl przyspiesza człowiek, zanieczyszczając powietrze co znoszą tylko niektóre gatunki drzew. Obejmowanie obszarów leśnych w postaci rezerwatów ma ogromne znaczenie. Jako rezerwuar gatunków i form, mogą mieć bezcenne znaczenie w przyszłości.

Jodła karpacka Jodła Obok buka - jodła

Przystanek nr 4 - świerki

Poruszając się dalej ścieżką przyrodniczą warto zastanowić się nad jej powstaniem. Jej powstanie i otwarcie miało miejsce w okresie międzywojennym, jednakże początkowe jej lata były dość marne. Początkowo był odnawiana i sprzątana, lecz po kilku latach zupełnie o niej zapomniano. Jej przebieg zarastał a odwiedzający wytyczali skróty i nowe ścieżki. W końcu pod opieka Popradzkiego Parku Krajobrazowego i miejscowej młodzieży przywrócono jej pierwotny przebieg sprzed lat. Mała integracja w obumarłe i padnięte drzewa, które ustawiono w miejsca skrótów sprawiły że odwiedzający podążali wyznaczonym szlakiem. Obecnie apele, aby uszanować wysiłki oraz odwiedzaną przyrodą przynoszą fantastyczne skutki. Podążanie tylko wyznaczonym szlakiem ogranicza ingerencję człowieka do minimum. Dotarcie do przystanku 5 zajmuje około 15 minut.

Kora Świerk pospolity Szyszka

Przystanek nr 5 - las liściasty - grąd wschodniopolski - jawor

Drzewostan otaczający ten przystanek stanowi głównie jawor, będący drzewem typowo leśnym. Ma on duże znaczenie w całym ekosystemie rezerwatu. Jego opadające liście o specyficznym odczynie oraz szczególne powiązanie z grzybami wpływa na całe środowisko leśne. Latem jego korony regulują dostęp światła do podszytu. Ciekawie prezentują się jego pnie z charakterystyczną, odstająca korą, rosnąca tak jedynie w środowisku naturalnym. Pobliskie drzewa spełniają również funkcje mieszkalne dla ptaków, które drążą w nich dziuple. W dalszym planie można dostrzec stare okazy jodły oraz lipy. Ze zwierzyny można tutaj spotkać płochliwego i niezbyt często pokazującego się żbika. Dotarcie do kolejnego przystanku numer 6 zajmie nam co najmniej 25 minut.

Jawor Klon jawor Jawor

Przystanek nr 6 - las liściasty - buczyna karpacka

Droga do tego przystanku wiedzie przez las buczyny karpackiej. Przemieszane są tutaj różne gatunki drzew oraz różny ich wiek. Obok drzewostanu starego wyrasta drzewostan młody kontrastując między sobą. Różnica niekiedy wynosi nawet kilkaset lat. Traktowanie starego drzewostanu jako łatwego surowca drzewnego przynosi przeważnie większe straty nie tylko gospodarcze ale i środowiskowe. Przechodząc obok młodych, jeszcze bardzo cienkich buków w fazie tyczkowiny i drągowiny, przekształci się kiedyś w stary las bukowy. Za sto czy dwieście lat pokolenia będą mogły podziwiać wiekowe drzewostany, które ciągle będą się zmieniać. Do kolejnego przystanku dzieli nas około 5 minut spokojnego marszu.

Gałązka buka Buczyna karpacka Siewka buka

Przystanek nr 7 - kępa modrzewia

Ostatni przystanek na naszej trasie. Docieramy do kępy starych modrzewi, o grubej i spękanej korze i charakterystycznym kształcie pni i gałązek z szyszkami. Modrzew jest drzewem, które wybitnie potrzebuje i lubi promienie słoneczne, dlatego tez rośnie najlepiej w miejscach odkrytych oraz dąży do dominacji nad innymi gatunkami w walce o światło. Często ten gatunek porasta nasłonecznione zbocza górskie, szczyty pagórków. Rośnie bardzo szybko, dlatego często jest sadzony w parkach miejskich czy przydomowych okolicach. Zbliżając się do ostatniego przystanku zostawiliśmy po lewej stronie szczyt Mikowej. Koniec ścieżki oznakowany jest tablicą, za którą po kilkusetmetrach docieramy do parkingu, z którego rozpoczęliśmy wędrówkę po rezerwacie.

Pęczki igieł Modrzew europejski Szyszeczkowate kwiaty żeńskie