Beskid Sądecki

Potoki Beskidu Sądeckiego

Grajcarek (430 m n.p.m.)

- rzeka u podnóża Małych Pienin, powstaje w Jaworkach z połączenia Białej Wody i Czarnej Wody. Płynie przez Jaworki, Szlachtową i uchodzi do Dunajca w Szczawnicy, tuż powyżej charakterystycznej skały Kotuńka, na wysokości 430 m n.p.m. Zaraz za skrzyżowaniem dróg jest most, pod którym płynie Grajcarek, a za mostem zaczyna się Droga Pienińska. Początkowo Grajcarek nazywany był Szczawnikiem - pod taką nazwą jest wspomniany w Liber beneficjorum "Szczawnicza Magna" Jana Długosza w 1617. Potem przez miejscową ludność był nazywany Szczawnickim Potokiem lub Ruskim Potokiem (przed Akcją Wisła położone nad nim wsie Szlachtowa, Jaworki, Biała Woda i Czarna Woda zamieszkiwali Rusini). Nazwę Grajcarek nadali mu turyści i kuracjusze szczawniccy pod koniec XIX w.

Za źródła Grajcarka są uznawane źródła Białej Wody, znajdujące się na wysokości ok. 950 m n.p.m. Powierzchnia zlewni 85,5 km2, długość od źródeł do ujścia ok. 15 km, a średni spadek 3,5%. Płynie w ogólnym kierunku ze wschodu na zachód doliną, która jest też granicą pomiędzy Pieninami a Beskidem Sądeckim. Większymi lewobrzeżnymi dopływami Grajcarka są: Skalski Potok, Kamionka (wypływająca z Wąwozu Homole), Krupianka, Sztolnia, Palkowski Potok, Klimontowski Potok. Prawobrzeżnymi dopływami są: Stary Potok, Sielski Potok , Szlachtowski Potok, Sopotnicki Potok , Skotnicki Potok. Dno Grajcarka jest kamieniste. Rzeka ma duże przybory powodziowe. W górnej części biegu ma naturalne przeważnie koryto i obfituje w ryby. Uregulowany jest nieduży odcinek w obrębie Jaworek oraz cały niemal odcinek w obrębie Szczawnicy, miejscami rzeka płynie tu ciasnym i wysokim betonowym korytem.

Porankiem wzdłuż rzeki Grajcarek	Szczawnica, potok Grajcarek	Grajcarek